រស់មិនចង់លាក់ប្រវត្តិអីទេ គ្មានអ្នកណាយកទៅធ្វើអំពើរអីទេៈ
- ឈ្មោះពេញៈ ហេង ពិសិដ្ឋ
- ភេទៈ ប្រុស
- ថ្ងៃខែឆ្នាំកំណើតៈ ១៣ មិនា ១៩៨០
- ទីកន្លែងកំណើតៈ ស្រុកខ្មែរ
- សាសនាៈ ជឿលើព្រះយេស៊ូ
- ស្ថានភាពៈ រៀបការហើយ
- ឈ្មោះប្រពន្ធៈ រត្ន័ ផាន់សីហា
- ឈ្មោះកូនៈ ពិសិដ្ឋ ហ្គ្រេស សូហ្វីយ៉ា (Sophia Grace Pisit)
- មុខរបរៈ ធ្វើការ (ជាគ្រូគង្វាល)
- ចំណូលចិត្តៈ កុំព្យូទ័រ រចនាក្រាហ្វិក
- ជំនាញៈ លេងតន្ត្រី និពន្ធបទចំរៀង តុបតែង រចនា ផ្ដល់យោបល់
- បទពិសោធន៍ៈ ប្រឹក្សាយោបល់ដល់យុវជនខាងផ្នែកទំនាក់ទំនងបុរសស្រ្តី, ពិធីករក្នុងកម្មវិធីទូរទស្សន៍ (១៩៩៩) ក្លឹបកុមារវិសេស។
បទសោធន៍ជីវិត
- ឆ្នាំ ១៩៨១ បន្ទាប់ពីកើតបានមួយឆ្នាំ ម្ដាយបាននាំខ្ញុំទៅជាយដែនខ្មែរថៃ ដោយព្រោះតែមានសង្រ្គាមនាពេលនោះ។ ហេតុតែក្មេងតូចមិនសូវដឹងអី ម្ដាយនាំទៅណា ក៏ចេះតែទៅៗ ដោយមិនបានតវ៉ាអីមួយម៉ាត់សោះ! ខ្ញុំបានចម្រើនវ័យនៅទីនោះ តាំងពីអាយុ១ឆ្នាំរហូតដល់១៣ឆ្នាំ។ រស់មិនសូវស្គាល់អ្វីទៅដែលហៅថា ភ្លើងអគ្គីសនី ឬទឹកម៉ាស៊ីនឡើយ! ស្គាល់តែផ្ទះស្លឺក ជញ្ជាំងឬស្សី ទទួលទានអាហារដែលអង្គការសហប្រជាជាតិ ឧបត្ថម្ភ។ ជីវិតរស់នៅមិនសូវជាសម្បូសប្បាយ ព្រោះនៅទីនោះខ្វះនេះខ្វះនោះជាច្រើន! តែយ៉ាងណាម៉ិញ ទីនោះជាទីដែលខ្ញុំធ្លាប់រីកចំរើនធំឡើង និងផ្ដល់នូវចំណេះដឹងខ្លះពីជីវិត។
- ឆ្នាំ១៩៩៣ ធ្វើមាតុភូមិនិវត្តន៍មកកាន់ប្រទេសជាតិវិញ មានអារម្មណ៍ថាហាក់ដូចជាក្មេងស្រែមិនពីណា មិនស្គាល់លុយរៀល មិនស្គាល់ដីស្រែ មិនស្គាល់ផ្ទះនៅទីក្រុង តែក្នុងដួងចិត្តវិញរំភើបដែលបានត្រឡប់មកទីកន្លែងកំណើតវិញ។ គ្រួសារបានជួបជុំគ្នា បងប្អូន តាយាយ ពូមីង…អូយ! ច្រើនណាស់!។
- ចូលរៀននៅទីក្រុង ខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ពីរៀននៅឯជាយដែន ព្រោះនៅជាយដែនមានអ្នកឧបត្ថម្ភសៀវភៅសិក្សា ខ្មៅដៃ ប៉ិច បន្ទាត់ និងខោអាវ តែនៅទីក្រុង ត្រូវទិញទាំងអស់ កំពុងតែអត់សូវមានលុយកាក់ផង ត្រូវទិញនេះ ទិញនោះច្រើនដល់ហើយ! តែនៅយូរៗទៅចេះតែសម្របខ្លួនបាន លែងសូវពិបាក ព្រោះស៊ាំហើយ!
- ហេតុតែចូលចិត្តសិល្បះ បានចូលធ្វើពិធីករក្នុងកម្មវិធីទូរទស្សន៍អន្តរជាតិមួយហៅថា CBN (Christian Broadcasting Network) នាឆ្នាំ១៩៩៩-២០០០ ទើបឈប់ និងចម្រេចចិត្តធ្វើការនៅក្រុមជំនុំព្រះយេស៊ូវិញ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក។
- ឆ្នាំ២០០៧ បានសម្រេចចិត្តរៀបការជាមួយស្រីស្អាតមួយរូប ដែលគាត់ជាអ្នកដែលយល់ចិត្ត និងជួយជំរុញខ្ញុំអោយមានទឹកចិត្ត និងការតស៊ូក្នុងជីវិតទៅមុខទៀត។ សីហា ជានារីមួយរូបដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ និងយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ ព្រោះគាត់ជាប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំ ហើយគាត់ជាអ្នកដែលជួយអោយជីវិតខ្ញុំរីកចំរើនឡើង។
- ថ្មីៗនេះទើបតែថតកុនអោយអង្គការមួយ រឿងបេសកកម្មតន្រ្តី ដែលនឹងត្រូវចាក់ផ្សាយតាមទូរទស្សន៍នាចុងខែតុលាខាងមុខនេះហើយ។
ជាបទពិសោធន៍នៃជីវិត ដែលគួរតែចែករំលែក…
សួស្តីប្អូន ពិសិដ្ឋ, សុខសប្បាយទេ ? ជិតបានកូនហើយ នៅមិនសុខមែនទេ ?
សូមអោយកូនប្អូនកើតមកមានសុខភាពល្អ និងសូមអោយប្អូនព្រមទាំងគ្រួសារ មានសេចក្តីសុខគ្រប់ពេលវេលា ។
ប្អូនមានបទភ្លេងខ្មែរ (chords) ខ្មែរច្រើន បើមានពេលទំនេរ អាចចម្លងដាក់ ក្នុងប្លករបស់ប្អូន គ្រាន់នឹងខ្ញុំមកចម្លងយកទៅលេងផង ។
អរគុណច្រើនសំរាប់ពាក្យជូនពររបស់បង។ ខ្ញុំនឹងបានជួបមុខកូនរបស់ខ្ញុំក្នុងពេលឆាប់ៗនេះហើយ! ខ្ញុំមិនដឹងថាត្រូវសប្បាយរហូតដល់ហូរទឹកភ្នែកផងមិនដឹងទេ។
ខ្ញុំនឹងព្យាយាមរកបទមួយចំនួនមកអោយបងលេងកំដរអារម្មណ៍ដូចជាបទ អារ៉ាប់ពីយ៉ា
G
ប្រជុំគ្នា រីករាយ សប្បាយចិត្ត ចូលរាំអោយស្និទ្ធ
D
ចូលជិតកុំអោយហ្មងសៅ
C G
ចូររាំតាមភ្លេង តាមភ្លេង អាធ្រាតយប់ជ្រៅ
G C D G C G
ថ្ងៃល្ងាចថ្ងៃសៅរជាថ្ងៃឈប់សំរាកកាយ មួយ ពីរ
អារ៉ាប់ពីយ៉ា យ៉ា យ៉ា អារ៉ាប់ពីយ៉ា អារ៉ាប់ពីយ៉ា យ៉ា យ៉ា អារ៉ាប់ពីយ៉ា
អារ៉ាប់ពីយ៉ា យ៉ា យ៉ា អារ៉ាប់ពីយ៉ា អារ៉ាប់ពីយ៉ា អារ៉ាប់ពីយ៉ា អារ៉ាប់ពីយ៉ា មួយពីរ
អីយាប្រទះហើយ ប្រទះអ្នកសំបូរភ្លេងហើយ។ ខ្ញុំទើបតែរៀនលែងចាប់ Accord មិនទាន់ចេះលេងបទទេ តែយ៉ាងណាប្រឹងចំលងទុកដែរ។
មិនជាអីទេ អោយតែត្រូវការ ផ្ដល់ជូនបានទាំងអស់។ អរគុណដែលបានចូលមកលេង។
តាម៉ាប់៨០នឹកឃើញ កាលរៀនលេងហ្គីតាដំបូង គឺថាម្រាមដៃឆ្វេងសុសអស់ហើយ ឈឺ៧យប់៧ថ្ថៃទើបបាត់ឯណោះ។ ឥឡូវខាងលេងយុរ ភ្លេចអស់អាយីង។ លឺថាលោកពិសិដ្ពូកែលេង keyboard និងពិរោះណាស់។
សូមជូនពរឲ្យុចំណងអាពាហ៏ពិពាហ៏របស់អ្នកនៅថិតថេរ និងSophia Grace Pisit មានសុខភាពល្អ។
តាមពិតទៅខ្ញុំមិនជាពូកែអីទេ ចេះតែលេងខ្លួនឯងទៅ ដោយគ្មានគ្រូបង្រៀន ចេះតែចុចនេះ ចុចនោះ យូរៗទៅបានម៉ាបទនឹងគេ។ ខ្ញុំចូលចិត្តលេងបែបក្លាសិក ជាងលេងបទខ្មែរ តែបទខ្មែរពីដើមៗក៏ពីរោះដែរ។
អរគុណដែលតាម៉ាប់ជូនពរដល់ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងក្រុមគ្រួសារក៏ជូនពរដល់តាម៉ាប់ មានសុខភាពល្អ គ្រួសារមានសុភមង្គល និងសេចក្ដីសុខសាន្តដល់ចិត្តគំនិត រូបកាយ និងព្រលឹងដែរ។
ម្ចាស់ប្លកទៅណាបាត់យូរ បានកូនហើយឬនៅប្អូន ?
តាមពិតទៅរាងរវល់បន្តិច ជាមួយនឹងការងារ ក៏ដូចជាគ្រួសារដែរ។ ខ្ញុំមានកូនរួចហើយ កូនស្រីរបស់ខ្ញុំឈ្មោះ Sophia Grace Pisit។ អរគុណហើយបងដែលបានចូលមកលេងនឹងសួរសុខទុក្ខ។ មួយរយះនេះពិតជារវល់មែន!
សូមជួយអរប្អូន សូមអោយប្អូនព្រមទាំងគ្រួសារបានជួបប្រទះតែសេចក្តីសុខ សេក្តីល្អគ្រប់់ពេលវេលា ។
មានកូនគឺកាន់តែរវង់ខ្លាំងហើយ ។ កាលកូនខ្ញុំនៅក្រោមអាយុ៣ខែ ខ្ញុំមានគេងតែ២ទៅ៣ម៉ោងទេ ។ សូមប្អូនជួយធុរៈប្អូនស្រីអោយសមជាប្តីនឹងជាឳពុកដ៏ល្អ ។
សួស្តី! ទើបតែចាប់អារម្មណ៍ថា ម្ចាស់ប្លក់ជាតារាសំដែង “គីរី” ក្នុងរឿងបេសកកម្ម តន្ត្រី។
ហា ហា ខ្ញុំមិនដឹងថា វណ្ណ បានទស្សនារឿងហ្នឹងដែរសោះ! ហេតុអីក៏វណ្ណថាខ្ញុំជាតួ គិរី ដោយវណ្ណមិនទាំងបានជួបមុខខ្ញុំផងហ្នឹង?
ងាប់ហើយ! រូបថតអោយជ្រងោៗ!
អរគុណហើយ ដែលបានស្គាល់ តាមពិតទៅវណ្ណជាអ្នកទីមួយដែលចាប់អារម្មណ៍ថាខ្ញុំជាតារា!
អូតាមពិតទៅខ្ញុំឃើញប្លុកនេះយូរហើយ តែមិនបានដឹងទេ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមើលរឿង នឹងទៅក៏ឃើញមុខដូចប្រហាក់ប្រហែល ហើយក៏ចូលមកមើលប្រវតិ្តរូបម្តង ទៀត ណាមួយសក់រួញដដែលអញ្ចឹងងាលស្រួលចំណាំ។ អឺនិយាយអញ្ចឹង រឿងហ្នឹងឥឡូវចាក់ផ្សាយប៉ុស្ត៍ណាខ្លះ ព្រោះចង់តាមដានអោយបានគ្រប់វគ្គ។
ពិធីករក្នុងកម្មវិធីទូរទស្សន៍ (១៩៩៩) ក្លឹបកុមារវិសេស។
ចុះឥឡូវ? ខ្ញុំចូលចិត្តក្មេងប្រុសម្នាក់។ ចាំខ្ញុំដាក់ឲ្យមើលនៅពេលខ្ញុំមកវិញ។
ពិធីករក្នុងកម្មវិធីទូរទស្សន៍អន្តរជាតិមួយCBN គឺ ABS-CBN មែនទេពូ?
ABN-CBN ជារបស់ ហ្វីលីពីនទេ អត់មានអីពាក់ពន្ធ័ជាមួយគ្នាទេ
ទើបតែបានអានប្លុករបស់បងថ្ងៃនេះ សួស្តីបងពិសិដ្ឋ… 🙂
Thank you Sophorn for your visiting. I am so impressed with you skill and ability in IT and programing.
ធ្លាប់ឃើញប្លកបង តែមិនដែលបានចូលលេងសោះ ទើបតែថ្ងៃនេះ! សួស្តីបង!
Welcome you, brother! Welcome anytime.
អរគុណដែលបានចូលលេង បងនឹងទៅលេងផ្ទះរបស់ភារម្យដែរ!
អ៊ួយបង!សិទ្ធអើយ………..កូនចៅបងឯងងៃនេះវេទនាខ្លាំងណាស់!
បើសិនជារៀបរាប់ក៏មិនចេះអស់ដែរ!
សុំទោសផងវឌ្ឍនះអើយ! បងមិនដឹងដាវាមានរឿងបែបនេះកើតឡើងទេ! បងព្យាយាមទៅជួយដែរតែជួយបានតែ៤-៥នាក់នៅតាមផ្លូវទេ!
បាទវាដូចជាមិនជាអីទេបង!ហើយពេលនោះញ៉ុមបានសង្កេតឃើញថា បងប្អូនយើងដូចជាមានស្មារតីសាមគ្គីគ្នាល្អណាស់ ចេះជួយមើលគ្នាទៅវិញទៅមក!ហើយអ្នកខ្លះក៏គិតថាគឺជាបទពិសោធជីវិតមួយ
អ្នកខ្លះក៏គិតថាវាសប្បាយ នឹងការជួបជុំគ្នាជាលើកចុងក្រោយ គ្មាននរណាបន្ទោសនរណានោះទេ ពេលនោះគេនាំគ្នាគិតថា វាសយមកពីស្ទះផ្លូវនោះទេ!
យើងពិតជាសប្បាយចិត្តដែលវឌ្ឍនះចេះគិតបែបនេះ ជាការល្អដែលយើងចេះសាមគ្គីគ្នា ហើយជាការល្អដែរយើងចាត់ទុកនោះជាបទពិសោធន៍មួយ។ ពួកយើងសង្ឃឹមថាវឌ្ឍនះពិតជាបានសប្បាយជាមួយនឹងអ្វីដែលយើងបានរៀបចំអោយអ្នករាល់គ្នា។ សប្បាយចិត្តដែលបានស្គាល់វឌ្ឍនះដោយផ្ទាល់បែបនេះ។
ពិតជាបងឯងមែន ដែលដើរតួរក្នុងរឿងបេសកកម្មតន្ត្រី 😀
សួស្ដីបងពិសិដ្ឋ។ សុខសប្បាយជាទេ?
ខ្ញុំហ្នឹងហើយមានអ្នកណាទៀត? សួស្ដី សុវិចិត្រ អរគុណណាស់ដែលបានមកចូលលេង ខ្ញុំមិនដឹងថាមានអ្វីទទួលទេនែក។ ខ្ញុំសុខទុក្ខជាធម្មតាទេ ចុះសុវិចិត្រវិញយ៉ាងម៉េចដែរ?
ញ៉ុមក៏ឆុខដែរ 😀
បងឯងដើរតួរក្នុងរឿងហ្នឹងសមណាស់ ជាពិសេសវគ្គទៅវ៉ៃថ្មចេញឈាមពេញដៃនៅមុខរោងអ្នកតា នោះអី? ហាហាហា
អំពីខ្ញុំ អត់មាន “រ” ទេ។
អរគុណដែលបានរំលឹក និងកែរតម្រូវ ញ៉ុមចូលចិត្តណាស់
ចូលចិត្តអីបង?
បងចូលចិត្តការកែរតម្រូវហ្នឹងណា! ព្រោះអីជីវិតជាការរៀនសូត្រជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដូច្នេះហើយសេចក្ដីកែរតម្រូវ នឹងជួយអោយបងមិនមានកំហុសនៅថ្ងៃក្រោយ។ អរគុណដែលបានប្រាប់បងពីរឿងនេះ!
អរគុណសុវិចិត្រដែលបានមកលេងផ្ទះបង ធ្វើអោយមានសភាពអ៊ូអរបន្តិច តែបងចូលចិត្តភាពអ៊ូអរចឹង បើស្ងាត់ពេកទៅខ្លាចខ្មោចលង! ហិហិហិ
ទាក់ទិននិងការសម្ដែងរឿងបេសកកម្មតន្ត្រីនោះ អរគុណដែលបានទស្សនារឿងហ្នឹងដែរ។ ត្រង់ឈុតដែលវាយដុំថ្មនោះថតម៉ោងប្រហែលជា១ភ្លឺ ហើយអ្នកដឹកនាំតម្រូវអោយធ្វើចឹង។ គួរអោយអស់សំណើចណាស់ ឈុតត្រង់ហ្នឹងត្រូវស្រែកអស់ម៉ាទំហឹងហ្មង ដល់ពេលដែលបងស្រែកទៅ ឆ្កែលូពេញភូមិ ! ហិហិខ្មាស់គេណាស់។
ហាហាហាហា មានស្អកកទេ?
និយាយចឹងញ៉ុមស្គាល់បងមួយ អ្នកនិពន្ធរឿងណឹងតា៎ ឈ្មោះអីទេ??? ភ្លេចបាត់ហើយ ឧស្សាហ៍ឈែតជាមួយគាត់ដែរ។ ហើយគាត់ក៏មានប្លុកវើតប្រេសដែរ។
អត់ស្អកទេ ព្រោះអីបងចេះក្នុងការប្រើសំលេងស្រែក។ ក្នុងណឹងមានអ្នកនិពន្ធច្រើនដែរមានដូចជា គឺម ធីតាកល្យានណិ និងគាំ ចន្ទ័រស្មី។
ហ្នឹងហើយ, បងរស្មី។ ហើយញ៉ុមមិនដឹងស្គាល់គាត់តាំងពីអង្កាល់ទេ ដូចជាកាលពីលេងឈែតក្នុង mirc ជួបគ្នា។ តែអត់ដឹងពីសមាសភាពគាត់ទេ។ គាត់ទើបតែប្រាប់ដែរនឹង។
ប្រុសខ្មៅនឹងទេអី អត់ដឹងថាគាត់នៅធ្វើការហ្នឹងទៀតអត់ផង
ហេហេហេ ហៅគាត់ខ្មៅចឹង តិចគាត់ខ្មៅលើសដើមទៅ? ហេហេហេ
ទោះយ៉ាងម៉េចក៏មិនសដែអន្ទិតហ្នឹងនោះ
ម៉េចដឹង? ចុះតិចគាត់ទៅត្រាំទឹកដោះពពែទៅ?
ទោះជាត្រាំច្រើនយ៉ាងណាក៏មិនប្រែពណ៌ដែរ កំសត់ណាស់!
សូមចូលមើលអត្ថបទដែលខ្ញុំបានប្រកាសនេះ ហើយអាចធ្វើអោយការសរសេររបស់បងបានត្រឹមត្រូវ៖ http://sovichetlife.wordpress.com/2010/08/15/%e1%9e%80%e1%9e%b6%e1%9e%9a%e2%80%8b%e1%9e%8a%e1%9f%82%e1%9e%9b%e2%80%8b%e1%9e%98%e1%9e%b7%e1%9e%93%e2%80%8b%e1%9e%94%e1%9f%92%e1%9e%9a%e1%9e%be%e2%80%8b%e1%9e%85%e1%9e%93%e1%9f%92%e1%9e%9b%e1%9f%84/
ព្រោះឃើញបងឯងសរសេរក្នុងប្លុកខ្លះ ដូចជាយ៉ាប់មើលណាស់។ 😀
មោពីមិនសូវចេះសេរខ្មែរហ្នឹងណា កុំប្រកាន់អី មួយវិញទៀត បងប្រើ អាយហ្វូនក្នុងការសេរតបវិញ់ជួនកាលចុចខុសគ្រាប់។ អាភ័យទោសផង អោយតាអានដាច់ខំជួយអានទៅ
ហេហេហេហហេ
ភាកច្រើនបងប្រើអាយហ្វូនតបទៅវិញខ្លីៗ ចឹងទៅអាយហ្វូនអត់មានប្រើចន្លោះមើលមិនឃើញដូច ភីស៊ីទេ ទ្រាំៗទៅចឹង
សួរស្តីពីសិទ្ធ រីករាយណាស់ ដែលបានចូលលេងផ្ទះខ្ញុំ ហើយនិងការពេញចិត្ត បានបោះត្រាអោយខ្ញុំ អរគុណ សូមជួបតែសំណាងល្អ។
អរគុណបងសំណាង បានមកលេងផ្ទះញ៉ុមដែរ! ហើយក៏អរគុណដែលបានបោះត្រាប៉ាស្ព័រអោយញ៉ុម ហិហិហិ ចាប់ពីង៉ៃនេះទៅ ចូលទៅយកគ្មានប្រណីទេ!
អត់អីទេប្អូន ចូលមកយកចុះ អ្វីដែលបងមាន ប្អូនអាចយកបានទាំងអស់ ។ ទុកតែប្រហុក ហើយនិងផ្អក អោយបងចុះបានហើយ ក្រៅពីហ្នឹង ប្អូនចង់ស្ពាយ ចង់វិចម៉ាសប្បាយ។
យី បងឯងចេះម៉េះ ទុកតារបស់ឆ្ងាញ់! អោយគេញ៉ាំតែមាន់ និងសាច់គោ! មិនអីទេ ចាំញ៉ុមប្រមូលទុកតែរបស់ណាដែលបងឯងត្រូវការទេ!
សុំចូលលេងផងបានទេ ! ដើរតាមផ្លូវ អ៊ីនធឺណិត យូទៅដូចជាអស់កំលាំងណាស់សុំ ចូលសំរាកបន្តិចហើយណា៎ ។ សុំរាប់អានផងបង ខ្ញុំមានប្លក់ដែរតែមិនទាន់មានពេលធ្វើវាអោយអាចមើលបានទេព្រោះអត់ចះ ។ ចាំពេលខ្ញុំធ្វើហើយសុំចូលលេងផងណា ។
សួស្ដីសម្ផស្ស រីករាយណាស់ដែលបានចូលមកលេង អត់មានអីរ៉េ មកលេងពេលណាក៏បានដែរ!
ហើយបងរឿងថ្មី ហ្នឹងបញ្ចាំងអង្កាល់ដែរបង ហើយប៉ុស្តិ៍ដែរ ដូចជាចាប់អារម្មណ៍ចង់ មើលព្រោះអីស្គាល់តួ
អាឡុវប្រហែលជាមិនទាន់មានពេលថតអីទេ ព្រោះអីកំពុងរវល់ជាមួយការងារ ចឹងត្រូវផ្អាកការថតមួយរយះវែងគួរសមដែរ ទម្រាំដល់ពេលដែលមានពេលទំនេរបន្តិច នោះនឹងថតឡើងវិញ។
ជំរាបសួរ លោកប្អូន,គ្រូគង្វាល, ហេង ពិសិដ្ឋ ! សុខសប្បាយយ៉ាងណាដែរ សព្វថ្ងៃនេះ ? បើមើលតាមប្រវត្តិរូបរបស់ប្អូន ដូចជាកំសត់ ណាស់ដែរ ធ្លាប់រស់នៅតាមជាយដែន ។ ខ្ញុំក៏ជាអតីតអ្នកធ្លាប់ រស់នៅព្រុំដែនដែរ ខ្ញុំធ្លាប់រស់នៅ ជំរុំ ០០៧ ឬជំរុំថ្មី និងជំរុំខៅ-អ៊ី-ដាង តើប្អូនធ្លាប់រស់នៅជំរុំណា កាលពេលនោះ ?
សួស្ដី បងចន្ទដារាៈ
រីករាយណាស់ដែលបងបានមកលេងខ្ញុំនៅទីនេះ ហើយក៏សប្បាយចិត្តដែរដែលបានស្គាល់ អ្នកជំរំជាយដែនខ្មែរថៃ។ ខ្ញុំសុខសប្បាយណាស់បង ហើយប្រពន្ធកូនក៏សុខសប្បាយទាំងអស់គ្នាដែរ។ បើថាជីវិតខ្ញុំកំសត់នោះ ក៏មិនជាអាក្រក់ជាងអ្នកដែលពិបាកជាងខ្ញុំនោះដែរហើយ ហើយខ្ញុំពិតជាអរព្រះគុណដល់ព្រះ ជាម្ចាស់សំរាប់ជីវិតដែលខ្ញុំបានជួបប្រទះ ហើយក៏សប្បាយចិត្តដែរបង។ កាលខ្ញុំនៅជាយដែន អ្វីដែលខ្ញុំចាំបាននោះគឺថា គ្រួសារខ្ញុំធ្លាប់រស់នៅជំរំណងចាន់ចាស់ ហើយបន្ទាប់មកយើង រត់ភៀសខ្លួនបន្តទៀតទៅម្ដុំអាងសិលា រហូតដល់ណងចាន់ថ្មី។ ពួកយើងរស់នៅផ្ទះលេខ៣២៨ សង្កាត់លេខ៦ អីឡូត៌៤ ជួរ៧ ណងចាន់។ ហាហាហា ចាំបានទាំងអស់។
សួរស្តីបង!! សុខទុក្ខយ៉ាងណាដែរ? លើកទី១ដែលបានចូលម៉ោលេងផ្ទះបង 😀
សួស្ដី សុផាត!! បងសុខសប្បាយជាធម្មតាទេ!!! ចុះសុផាតយ៉ាងណាយ៉ាងណីដែរ? អរគុណដែលមកអើតផ្ទះបង!!! អត់មានអីច្រើនទេ ចឹងអ្វីដែលយកបានយកទៅ!!!