ង៉ៃហ្នឹងទៅផ្សាម្ដុំភូមិយើងហ្នឹងថាទៅទិញខោអាវអោយកូនស្លៀកហែលទឹកសំរាប់ថ្ងៃកំណើត ទិញបានហើយក៏ហួសទៅទិញម្ហូបបន្តិច លុះដើរដល់កន្លែងលក់បន្លែរមួយក៏ប្រទះឃើញផ្លែព្រៃមួយប្រភេទនេះ ដែលញ៉ុមកាលពីតូចៗ ចូលចិត្តញ៉ាំណាស់។ បងប្អូនយើងនៅតាមជនបទស្រុកស្រែ ប្រហែលជាស្គាល់ផ្លែនេះ ឬក៏មិនអាចស្គាល់ក៏ថាបានដែរ។ ញ៉ុមទិញហើយ ក៏ហុចអោយប្រពន្ធសាកមើល! ហិហិហិ ខាំញ៉ាច់ ធ្វើមុខជូរហួញ ចង់យកបោះចោល តែញ៉ុមបានអោយគាត់សាករហូតដល់អស់មួយផ្លែ! អត់ចូលចិត្តសោះ! ញ៉ុមទិញកន្លះគឺឡូ ៛១៥០០ យកទៅផ្ទះដើម្បីទុកញ៉ាំ និងមកទទួលបងប្អូនយើងពេលដែលកាត់មកលេងផ្ទះញ៉ុមនៅង៉ៃនេះ។
រស់ជាតិរបស់វា នឹងធ្វើមិនអោយយើងចូលចិត្តរ៉េ ព្រោះវានឹងមានរស់ជាតិ ល្វីង ជូរ ចត់ និងពិបាកលេបបន្តិច តែនៅពេលដែលយើងញ៉ាំអស់ ពេលផឹកទឹកទៅវានឹងមានរស់ជាតិផ្អែមតាមបែបធម្មជាតិ ស្រាល ស្រទន់ និងគួរចង់អោយញ៉ាំម្ដងទៀត។ បើញ៉ាំ ផ្លែហ្នឹងត្រូវញ៉ាំជាមួយអំបិលបុកម្ទេស អោយហិរតិចបានឆ្ងាញ់។
តាមពិតផ្លែហ្នឹងមិនសូវមានគេលក់នៅតាមទីផ្សារទេ យូៗម្ដងទើបជួបប្រទះ ព្រោះវាជាផ្លែឈើព្រៃ ហើយផ្លែប៉ិនៗមេដៃ។
បរិយាយម៉ាគនរ អត់ដឹងផ្លែអីសោះ! ចឹងបងប្អូនយើងសាកអោយឈ្មោះផ្លែហ្នឹងទៅមើល! ញ៉ុមចង់ដឹងណាស់ថា តើមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ដែលធ្លាប់ញ៉ាំផ្លែហ្នឹង ហើយស្គាល់ផ្លែហ្នឹងទៅ?
ជីវិត និង គ្រួសារ 
ពិតជាមានន័យមែន! ：-D
ហា ហា! វាប្រៀបដូចជីវិតយើងចឹង មានគ្រប់រស់ជាតិ
គេហៅថាផ្លែល្វីងជូចត់។ ទុកអោយខ្ញុំញ៉ាំខ្លះផងវ៉ើយ!!!
ស្អែកមកយកម៉ោ ទុកអោយ។ ចេះតាវ៉ុសហើយ
អីយ៉ា ! កូនប្អូនឯងធំណាស់ហើយតើ ។ ក្មេងៗគួរអោយស្រលាញ់ណាស់ ។ សូមអោយប្អូនព្រមទាំងគ្រួសារមានសំណាងល្អ ជួបប្រទះតែសេចក្ដីល្អ ។
អរគុណបងម៉ន! ង៉ៃហ្នឹងឡូយហើយញ៉ុម បានបងម៉នមកលេងដល់ផ្ទះ។ ដាច់ខែនេះ កូនញ៉ុមអាយុបានម៉ាឆ្នាំហើយ ព្រិចបើកៗ ធំប៉ុណ្ណឹងហើយ
សួរស្តីបង!»
ឃើញរូបភាពហ្នឹងរកថាផ្លែអីមិនត្រូវ, ម្តេញ ទេដឹង?ព្រោះលឺបងអធិប្បាយ
ពីរសជាតិវា។
អរគុណ!
សួស្ដី Vanda ដែលបានមកលេង ញ៉ុមដល់ផ្ទះ! ហិហិហិ មិនមែន ម្ដេញ ទេ ផ្លែវាស្រដៀងម្ដេញមែន តែមិនមែនរ៉េ។ រស់ជាតិវា ស្រដៀងនឹងផ្លែកន្តួតព្រៃ សាកល្បងគិតសាកឡើងវិញមើល បងគិតថា យុវវ័យសម័យនេះ អត់ស្គាស់ផ្លែហ្នឹងទេមើលទៅ
ស្មានតែនិយាយពីប្រវត្តស្នេហ៍កំសត់ មុនជួបប្រពន្ធ ? ដឹងអី និយាយពី ផ្លែ ម្កាក់ ផ្លែ ម្កាក់កាលពីតូចបងធ្លាប់ញាំអាយូស និយាយអាចឹង នឹកស្រុកណាស់ ឱម្កាក់អើយម្កាក់! អ្នកភ្លេចខ្ញុំហើយអី កាលខ្ញុំបានឡើងអ្នក បាក់មែកថ្លាក់ដី ហើមក្បាលបិុនកដៃ ងាប់ចៃអស់ពីរភូមិ ! សុំទោស ចូលចង់ទីម្មង់បន្តិច !:D
ពិតណាស់ បើប្រៀបនឹងជីវិត្ត មិនខុសគ្នារ៉េ ល្វីង ជូរ ចត់ ចុងក្រោយផ្អែម ជួនកាលអត់ក៏មាន !
ហិហិហិ បងថាហ្នឹងខុសទាំងស្រុង តាហ្មង! មិនមែនផ្លែម្កាក់រ៉េ។ ព្រោះគ្រាប់វាមិនសាញដូចម្កាក់សោះ ញ៉ុមទុកឱកាស អោយឆ្លើយម្ដងទៀត! និយាយចឹង កំណាព្យម្កាក់បងឯង ពិរោះណាស់! ហិហិ ធ្លាក់ពីលើដើមម្កាក់!
នៅតែក្រុមម្កាក់ដដែល ម្កាក់ព្រៃ ម្កាក់បារាំង ? បើមិនជឿមើល នៅទីនេះ http://dictionary.tovnah.com/topic/fruit/June%20Plum បើគ្រាប់វាមិនសាញ អត់ដឹងដែរ ពុទ្រាព្រៃ ? យ៉ាងហោចណាស់ក៏ខ្ញុំជាអ្នកទីមួយដែរ ដែលបានទាញ មែនរ៉េ ? កំណាព្យអី បងចេះតែសសេរទៅហ្នឹង ! 😀
សូមសរសើរដែលបងរកឃើញនូវពូជអំបូររបស់ម្កាក់! កិកិកិ មិនដឹងម្កាក់អីទេ ផ្លែស្រម៉ហ្នឹងណា៎
ត្រូវហើយពិសិដ្ឋ បើមិនខិតខំបានអ្នកណាជួយយើង មែនរ៉េ ? 😀
piset, I don’t know how to see the Khmer. . . I only see boxes. How can I do it? Thanks. . . Steve
Download unicode font from http://www.khmeros.info then install to view in Khmer.
according to your comment, i think u can read in khmer. wot an amazing!
កុំជោរ បារាំងនេះអានខ្មែរ និងយាយខ្មែរម៉ាបាវ
ចឹងហ៎បង? ពូកែណាស់ចឹង!
មែនណា៎! គាត់នៅស្រុកខ្មែរម៉ារយះធំដែរ គាត់មានប្រពន្ធខ្មែរ និងកូន២ហើយ!
នេះចង់បញ្ជាក់ថា កូនខ្មែរត្រូវខំរៀនភាសាខ្លួន ចុះជនជាតិដទៃគេអាចនិយាយ នឹង សសេរភាសាខ្លួន ចុះខ្លួនជាជនជាតិខ្មែរ មិនអាចអាន នឹង សសេរ មិនខ្មាស់ជនជាតិបរទេស ទេអី ? ខ្ញុំចង់និយាយពី ក្មេងខ្មែរនៅបរទេស សូម្បីតែខ្ញុំៗ មានការខ្មាស់អៀន ប្អូន Steve ណាស់ ខ្មាស់ត្រង់យកប្រពន្ធខ្មែរតាហ្មង ឯងជាខ្មែរទៅជាអត់ទៅវិញ អត់ឡាហូតខ្ញុំ ! 😀
បើបងឃើញស្ទីវនេះបានដឹងថាឡូយ ឡូយទាំងភាសាខ្មែរ និងឡូយទាំងមាឌ កិកិកិ មានម៉ាបាវ! តែចិត្តល្អណាស់ មកជួយប្រជាជនខ្មែរយើងច្រើន ជាពិសេសនៅ តំបន់ដែលមិនសូវមានគេទៅ ដូចខេត្តក្រចេះ
យាយចុះយាយឡើងស្មានតាពូហនុមានច្រនែនដែលគាត់ចេះយាយខ្មែរ តាមពិតទៅច្រនែនដែលកាត់មានភរិយាខ្មែរសោះ
ប៉ិនណាស់ រឿងច្រណែនគេហ្នឹង តែមិនដឹងស្អី បានជាធំប៉ុណ្ណឹងហើយ បងហនុមាននៅតែមិនទាន់យកប្រពន្ធទៀត! អត់ចេះខ្មាស់ក្មេងជំនាន់នេះសោះ! យ៉ាប់ណាស់!
និយាយទៅថាអន់ម៉ាឡាហូតខ្ញុំ អន់មួយអោយជនបរទេស យកឈ្នះខាងយកប្រពន្ធខ្មែរ អន់ទីពីរ ត្រូវ ពិសិដ្ឋ ផាអោយ ឈឺជាងត្រូវគេកាប់បីពូថៅទៅទៀត ពិសិដ្ឋ អើយ ! 😀 និយាយលេងរ៉េ ។ បាទ រឿងមិនយកប្រពន្ធហ្នឹង មានវែងឆ្ងាយណាស់ បើ និយាយនោះទាល់តែពីខែ បានចប់ យកឯណា បើគូរព្រេងមិនទាន់កើត !អាលូវនៅកម្លោះ អូឡាហ្សីន ស្មោះ 😀
បងយាយថាអន់ចឹង
ហាក់ដូចជាត្រូវ២ ៣
ព្រនង់ចឹង!
ឬបងជាស្វាត្រូវតំបងមែនដឹង
កិកិកិ។ ពីរបីខែអូយ
យូរណាស់
សង្ខេបអោយខ្លីៗម៉ោ!
PISIT Heng
New Life Fellowship
Pastor: Worship-Youth-Media-Creative Arts
ហេស ហេស មិនព្រនងរ៉េ គឺ ចបកាប់ បាទ ! 😀 អូ ជំរាប លោក ផាស្ទ អត់ដឹង យូរហើយ ទើបបានជួបលោកផាស្ទ អរគុណ ។ និយាយអាចឹង ពិសិដ្ឋ មានសៀវភៅ ទំនុកខ្មែរបរិសុទ្ធ សម្រាប់ច្រៀងកម្កើងព្រះ រ៉េ ដែលបានរៀបរៀង ដោយ លោក សំ សារន ។ ខ្ញុំមានមួយក្បាល បើ ចង់ឃើញ ដែរ ? មិនអាចប្រាប់បានរ៉េ ខ្លាចគេថតជាភាពយន្ត ខំៗ ល្បី ពេញ ស្រុក ខ្មែរ ស្រី ដែញញ៉ែរ ខុចព្រហ្មចារិយ៍ ខ្ញុំ ! 😀
ព្រនង់មិនសុខចិត្ត ចង់បានចបកាប់ទៀត បងឯងនេះ! អៀនណាស់ហៅញ៉ុម ផាស្ទចឹង កិកិកិ ! សំរាប់សៀវភៅចំរៀងទំនុកបរិសុទ្ធនោះ ពួកញ៉ុមមានហើយ បាទ លោក សំ សារន និងមានអ្នកជាច្រើនទៀតបានរៀបរៀងសៀវភៅចំរៀងទាំងនោះ ។ សំរាប់ពួកញ៉ុម អាឡូវនិយមនិពន្ធបទខ្លួនឯងច្រើន។ អូបងឯងនៅព្រហ្មចារីយ៍ដែរ? ញ៉ុមអត់ដឹង?
នៅថ្មីចេស អត់ទាន់មានដកប្រើប្រាស់ផងហ្នឹង នៅ ក្នុងកញ្ចប់ផ្លាិកស្ទិក ខ្លុមប៉េ ជិតឈឹង ! 😀
ប្រសើរអាចឹងនោះ តែងបទខ្លួនឯង សំរាប់ ជំនាន់ក្មេងជំនាន់ៗ ក្រោយ អោយគ្នាបានយល់ នៅភាសា សមញ្ញ ផង ក៏ល្អ !
អត់ជឿរ៉េ! កុំចង់បោកក្មេងក្មាង!
ញ៉ុមសរសេរបានជាង១០០បទ ហើយទាំងបទកុមារ និងបទសរសើរ និងថ្វាយបង្គំ!
តាមស្តាប់ ស្មានតែនិយាយពីផ្លែកន្ទួតព្រៃ, ដល់មើលរូប អុញ! អត់ស្គាល់!
ម៉េចក៏ក្មេងស្រែមិនឆ្គាល់? ដើមនៅស្រែច្រើនណាស់
អោបងអើយ! និយាយលាក់បាំងអី, ញ៉ុមនៅក្រុងរ៉េ! ញ៉ុមប្រឹងស្វែងយល់ពីការរស់នៅស្រុកស្រែអស់ត្រឹមហ្នឹងហើយ, ម្យ៉ាងនៅស្រុកញ៉ុមអាដើមហ្នឹងអត់មានផង! មានតា «ក្តាមស្រម៉»!
កិកិកិ ទុកខ្លួនឯងទៅចឹង! មិនអីរ៉េ ង៉ៃក្រោយប្រហែលនឹងបានញ៉ាំផ្លែនេះហើយ!
ស្រម៉អើយស្រម៉ កំរនឹងមានអ្នកស្គាល់ណាស់ រស់ជាតិឯងជូរ ចត់ ល្វីងណាស់ ញ៉ាំហើយផឹកទឹក យ៉ាស់ផ្អែមជាប់ចិត្ត។
វ៉ាក់អឺ សួស្តីបង! តាមញ៉ុមធ្លាប់ឮអាហ្នឹងគេហៅថាស្រម៉ មួយទៀតរសជាតិចឹងដែរតែតូចៗគេហៅថាកន្ទួតព្រៃ យាយចឹងសុំអនុញ្ញាតថែមប្រធានបទបងតិចដើម្បីឲ្យរសជាតិកាន់តែមានន័យជ្រៅគឺ ល្វីងតែត ជូរហួញ ចត់នុសចត់ និងចុងក្រោយផ្អែមខេះ ហិហិ
វ៉ាក់អឺ! កិកិកិ អូមវ៉ាក់អឺ! សូមអបអរសាទរ! ចម្លើយនេះពិតជាត្រឹមត្ូវ! ឆ្លាតណាស់វី! កូនគេ សង្ស័យប្រើអំបិលអីុយ៉ូតហ្មង
ញ៉ាំម្តងៗម៉ាស្លាបព្រាបាយហើយរឿងអីមិនឆ្លាតនោះ ហើយអត់មានរង្វាន់ទេហសបង?
មកយករង្វាន់ ផ្លែស្រម៉ពីញ៉ុម កិកិកិ!
សុំដូរជាអីផ្សេងអត់បានទេហសបង?
ចង់ដូរយកអីទៅចឹង?
ចាំងៃក្រោយជួបបងនៅសុវណ្ណាម្តងទៀតចាំប្រាប់ ហិហិ
ចុម! ទៅយកនៅសុវណ្ណាទៀត!
ផ្លែស្រម៉ ? ជូនកំណាព្យមួយបានរ៉េ ? 😀
រមាស់គល់ភ្លៅ យកដៃទៅអេះ អេះចុះអេសឡើង ចង់កើតប្រម៉េះ អេសនោះសែនអេះ អេះទាល់ចង់ឈាម រមាស់ខ្លាំងពេកនៅស្ងៀមមិនបាន អេះញ័រទាំងប្រាណ ដៃពីរ ដៃបី ។
ភ្លេចកាលពីថ្ងៃ បានឆីផ្លែស្រម៉ ល្វីងចង់ខះក ក្សិនក្ស័យមរណា ដឹងអីកាលនោះ រវល់ឆ្ងាញ់ពិសារ ប្រូកប្រាជ្ញ វើហា លើក ជើងសង្សា កែវស្រា ជល់គ្នា ។
រមាស់ខ្លាំងពេក ភ្លេចគិតគរនា ភ្លេចគិតអ្នកជិតខាង នៅក្បែជុំគ្នា គេនាំគ្នាសើចហូរហ៊ា ឯងឈឺចង់ស្លាប់ គេចង់ចងពារ អោយឯងព្រាត់គ្នាពីផ្លែ ស្រម៉ ។
រឿងអេះនេះមានប្រាកដ មានកំណត់ពេលវេលា ដែលខ្ញុំចងចាំ កាលនៅបាក់ព្រា
អនុស្សាវរិយ៍ យុវជនកំព្រា ទុកចែកមិត្តកំដ ព្រោះតែផ្លែស្រម៉ ស្រម៉ោចខាំកដាក់ជើងដ បានចេះតែអេះឡើងចង់ខះក បើមានវាសនាចូលរួមកំដ ញាំផ្លែស្រម៉ ជួបជុំឥតហ្មង ! អេវាំង ! 😀 គួរពុំគួរ សូមអភ័យទោស នេះជាឥទ្ធូពលនៃផ្លែស្រម៉ !
កំណាព្យបងឯងនេះ មិនដឹងច្រៀងបទអីអោយត្រូវរ៉េ! មានអីឡូយតើបង កិកិកិ គ្រាន់តែញ៉ាំផ្លែស្រម៉ ម៉េចចាំបាច់អីត្រូវអេះដៃពីរដៃបីណោះ?
គ្រាន់តែផ្លែស្រម៉មួយផ្លែធ្វើឲ្យពូញ៉ុមហូរហែរដល់ថ្នាក់នេះ ចុះទម្រាំស្រីស្អាតម្នាក់អង្គុយលេងទឹកនៅពីមុខ មិនដឹងបែកអូរហូរម៉ាំយ៉ាងណាយ៉ាងណីទៅហើយទេពូ!
ច្បាស់ជាបែកអូរ ហូរទៅជាស្ទឹង ប្រឹងក្លាយទៅជាសមុទ្រ ហើយ!
ហាស ហាស កំណាព្យនោះហៅថា ក្បាច់ហនុមានច្រានព្រះរៀមទម្លាក់ទឹក មានតែពពួក ពានររ៉េ ដែលចេះ ក្បាច់នោះ បាទ ! 😀 ក្មួយ ណា ណា បើពូ មិនហូរហែរ មេចគេហៅពូថាហនុមាននោះ តែនៅតែអត់ឡាហូត ! អូ បើមានស្រីស្អាតម្នាក់នៅអង្គុយលេងទឹកនៅមុខ អូយទៅឆោតអី ស្រាតខោ ចុះលេងដែររ៉ៅ ស្មានតែឈរនៅមើលអីហ្នឹង ? 😀
សំណាងណាស់ដែលញ៉ុមអត់ចេះក្បាច់នោះ កុំអីស្វាដែរបាត់ កិកិកិ ។
បើញ៉ុមអត់ហ៊ានស្រាតរ៉េខ្លាចខ្មាស់គេ
ហេស ហេស កុំចង់ចេះក្បាច់ហ្នឹងអីពិបាកណាស់ ! អូយទៅខ្លាចខ្មាស់គេអី កាលកើតមកមិនស្រាត មានអ្នកណា កើតមកស្លៀក លីអូ ប្លូជីន មកនោះ ? 😀
អូ ក្បាច់ចឹងៗ អត់ចង់ចេះរ៉េ ខ្លាចធ្លាក់ពីលើដើមឈើ របួសដៃ ជើង ពិបាក អត់មានអ្នកមើលថែកូនញ៉ុមរ៉េ!។ កាលពីមុនអត់ចេះខ្មាស់រ៉េ តែ អាឡូវ កិកិកិ សាកគិតពីរូបភាព មនុស្សប៉ិនហ្នឹងដើរស្រាតមើល! កិកិកិ មិនហ៊ានថារ៉េ!
ស្មានថាច្អី! ផស់ញ៉ាំសោះ! 😛
ចុះបងមានថារបស់លេងណា! យ៉ាប់ណាស់ភារម្យនេះ
ញ៉ាំជាមួយអំបិលម្ទិសបានអត់បង?
មាមអានអត្ថបទហ្នឹងអត់ បានសួរចឹង? បាទបាន! អាផ្លែហ្នឹងទាល់តែញ៉ាំជាមួយអំបិលម្ទេសបានកើត!
ឡាវល់ពេកណាបង មើលតារូបហើយអានត្រួសៗទេ! 🙂
កិកិកិ ង៉ៃក្រោយត្រូវអានអោយអស់សិនហើយ! កិកិកិ